Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

επιστροφή...

φεύγεις για λίγο
πίσω οι δυσκολίες, υπολογισμοί και ισοζύγια
μα ποιός ζυγίζει, μπορείς να ζυγίσεις την ανισότητα,
τη ματαιότητα...

Μόνο λίγο, έτσι ν' ανασάνεις καθώς βαδίζεις
ανάμεσα σε τόσες ομορφιές,
της φύσης...

Αυτή αναλλοίωτη στους κύκλους της...

2 σχόλια:

melian είπε...

Θα 'πρεπε κι εμείς να μπορούμε να ζούμε στους ρυθμούς της.
Μα έτσι περίπλοκη που κάναμε τη ζωή μας....και δυσερμήνευτη !

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι: υπάρχει άραγε ένας τόπος από τον οποίο να μη θέλει κανείς να φύγει ποτέ ;

Καλώς επέστρεψες, κορίτσι !

φιλιά :)

genna είπε...

έτσι είναι Μελισσάκι μου, χάνουμαι
τις εποχές...

στατική θα ήταν η ζωή μας κι αυτό το ξέρεις πολύ καλά, πόσο ανάγκη έχουμε τις μετακινήσεις, μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να φεύγουμε συχνότερα...

φιλιά!

:)