Kαλημέρα...

ΕΞΟΥΣΙΑ...

κολλάει επάνω 
σαν ιός,
σέρνεται...

...

βλέμμα, από μακριά...

Εκείνη γκρίζα μαλλιά,

Εκείνος ασπρομάλλης..

Πόσα χρόνια να διώξω την αυθάδεια...

μακριά...

σε μικρές βαρκούλες
να βάλουμε τις νότες,
να τις παρασύρει 
ο Άνεμος...

...

Άνθιση και μαρασμός είναι στη συνείδησή μας ένα.

Μα κάπου λιοντάρια ακόμη περιφέρονται και δεν γνωρίζουν,
όσο κρατιούνται μεγαλόπρεπα, καμιάν αδυναμία.


Ριλκε

Kαλό μήνα!!!!!!!!!!!

ανάγκη κι ευχή να 'ναι όσο πιο τρυφερός μαζί μας...