Ω, που έζησα μια ζωή συγκεχυμένη, ακαθόριστη σαν
ένα όνειρο που το ξεχνάς το πρωί και μετά το ξανα-
θυμάσαι, μέχρι που δεν ξέρεις αν ήταν όνειρο ή το
ίδιο το πεπρωμένο. Και είδα τ' ανοιχτά παράθυρα
σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς
όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα. Κι έπρεπε εγώ
απ' αυτό το ποτέ και το τίποτα
να φτιάξω μια ποίηση για πάντα.
Τάσος Λειβαδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου