Αφρός φεγγαριού στις άκρες του στόματος.
Ο κρόταφος από μνήμης φιλάργυρος
στο φως συγκρατεί γιασεμιού λευκό πέταλο
που ριγεί στις άδηλες εκπνοές του δέρματος.
Στα χείλη λέξεων υπολείμματα, λειψές ανάσες,
αιχμές, καμπύλες ήχων και ζωύφια που πάγωσαν
στη θέα μπροστά της πύλης των νοημάτων.
Ο αέρας τέφρα του νερού. Μετέωρα σταματημένος
σαν από αιφνίδιο αλτ λουφάζω ένας ίσκιος
βαρύς απ' όλα όσα δεν πρόλαβα να φυγαδεύσω.
Κώστα Γ. Παπαγεωργίου - Παιδικό κουρείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου