ανεμοζάλη: Ανεπανάληπτος...

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Mου δημιουργούσε ένα άγχος,

ο άνθρωπος που έτρεχε,

ο άνθρωπος που τρέχει,

οι εποχές που φεύγουν,

έτσι σαν τα τρεχαλητά του,

σαν τις σταθερές,

που μια μια αποχωρούν...

Ανώνυμος είπε...: Μαζι με τον Βεγγο πεθανε πια οριστικα η αθωοτητα της παλιας Ελλαδας.Λυπαμαι πολυ.Η νεα Ελλαδα ειναι ακομα λιγο μπερδεμενη.Δεν πειραζει ομως.; 5 Μαΐου 2011 στις 12:45 π.μ.
genna είπε...: πολλά πειράζουν, anisixos...; 5 Μαΐου 2011 στις 9:00 π.μ.
melian είπε...: Καλημέρα , κορίτσι!

Δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθούσα τις ταινίες του. Το στυλ του και το χιούμορ του δεν μου πήγαιναν, αλλά οπωσδήποτε ήταν εκφραστής μιας εποχής ακόμη και μιας χώρας που δεν υπάρχει πια.
Και η μεγαλύτερη απώλεια νομίζω πως αυτή είναι; 5 Μαΐου 2011 στις 9:47 π.μ.
genna είπε...: Kαλημέρα κοριτσάκι!

έτσι είναι, νομίζω ότι αυτό ακριβώς αποχαιρέτησε χθες κι ο κόσμος στη μνήμη του...; 5 Μαΐου 2011 στις 1:50 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: πολλα πειραζουν; τι εννοεις;; 7 Μαΐου 2011 στις 12:19 π.μ.