...

Ξύπνησα τη συνηθισμένη ώρα, σκοτεινά έξω.

Βρέχει, βρέχει, προσπαθώ να διώξω τη χθεσινή

εικόνα, παιδιά ματωμένα, ακίνητα πεσμένα το ένα δίπλα στο άλλο.

Πόσες πληγές μετράει τούτος ο πλανήτης, Χριστέ μου;