no comments...

Αυτοψία

Αφρός φεγγαριού στις άκρες του στόματος.

Ο κρόταφος από μνήμης φιλάργυρος

στο φως συγκρατεί γιασεμιού λευκό πέταλο

που ριγεί στις άδηλες εκπνοές του δέρματος.

Στα χείλη λέξεων υπολείμματα, λειψές ανάσες,

αιχμές, καμπύλες ήχων και ζωύφια που πάγωσαν

στη θέα μπροστά της πύλης των νοημάτων.

Ο αέρας τέφρα του νερού. Μετέωρα σταματημένος

σαν από αιφνίδιο αλτ λουφάζω ένας ίσκιος

βαρύς απ' όλα όσα δεν πρόλαβα να φυγαδεύσω.

Κώστα Γ. Παπαγεωργίου - Παιδικό κουρείο

Απρόσκλητοι 

έρχονται

στον ύπνο μου

Στίχοι!

Πρωί· 

τσακίζονται

από

βράχους…

...

«Δω μια φορά ήταν άνθρωπος, κι εκεί 'ταν τόπος».

Δ. Σολωμός - Επιγράμματα

Κύριε ελέησον!!!!!!!

μυσταγωγία 

ή όπως αλλιώς θες ονόμασέ το,

αγάπησε, 

ύμνησε, 

φοβήθηκε…

στιγμές στιγμές

διέξοδο

αναζητά.

...

Aπ' το τίποτα,

ορίζει

ζωή

και μην πεις

πως δεν…

Φιλία

Ποιός ο ορισμός της;

χρόνια ψάχνω να καταλάβω…

κοινωνικές, επαγγελματικές, συμβατικές.

Οι άλλες, της καρδιάς;

για μένα ορίζονται απ' το συναίσθημα,

ή υπάρχει ή δεν, 

θα μου πεις, είσαι απόλυτη, 

ποτέ δεν ήμουν,

είχα πάντα ελαστικά όρια, 

τόσο που με πονάνε…

Μετωπική με τον ήλιο…

_Nα ελαχιστοποιήσετε την έκθεση των ματιών σας

στην οθόνη, το μάτι χρειάζεται άπλα, ανοιχτό ορίζοντα…

Τα άνοιξα διάπλατα… ένα ένα να βλέπει μικρά και μεγαλύτερα νούμερα,

νούμερα, νούμερα…

Μα εγώ στο μυαλό μου είχα βουνοκορφές, χαράδρες, ακρογιάλια…

_Διαστέλλεται η κόρη… 

Μάλιστα, συστολή, διαστολή κόρης ματιού!

_Δώστε της ορίζοντα και ουρανό, δεν πειράζουν οι ρυτίδες του μετώπου…

Μετωπική με τον ήλιο…

Καλημέρα και καλό μας μήνα, κόσμε!